ارزیابی تاثیر نامطلوب در کودکی که لکنت او "خفیف" به نظر می‌رسد

پست وبلاگ اخیر در مورد اینکه چگونه می توانیم تأثیر آموزشی را برای کودکی که به نظر می رسد فقط لکنت خفیفی دارد اندازه گیری کنیم ، پرسیده شد. یکی از سوالات مورد علاقه من همین است ، زیرا یکی از موضوعاتی است که من در تحقیقات بیست سال گذشته به آن پرداخته ام . تأثیر آموزشی (تحصیلی) و اجتماعی لکنت را می‌توان مستقیماً از طریق ابزارهایی مانند ارزیابی کلی تجربه فرد دارای لکنت (OASES؛ Yaruss & Quesal، 2016) اندازه‌گیری کرد.

 OASES، بر اساس طبقه‌بندی بین‌المللی سازمان جهانی بهداشت از لحاظ عملکرد، ناتوانی و سلامت (ICF) است ، برای بررسی تأثیر لکنت در 4 حوزه طراحی شده است :

درک گوینده از روانی گفتار خود و به طور کلی ارتباطش

واکنش های عاطفی، رفتاری و شناختی منفی ؛

ارتباط عملکردی در موقعیت های کلیدی ، مانند کلاس درس ، در محیط های اجتماعی و در خانه.

و تاثیر نامطلوب بر کیفیت زندگی (OASES تنها ابزار مخصوص لکنت است که کیفیت زندگی را ارزیابی می کند.)

OASES یک اندازه گیری استاندارد شده کتبی است که برای بچه ها حدود 15 تا 20 دقیقه طول می کشد و برای آسیب شناسان گفتار و زبان نمره دهی حدود 5 دقیقه طول می کشد . نتیجه یک "امتیاز تاثیر" و "نرخ تاثیر" است که نشان می دهد لکنت چقدر بر زندگی کودک تأثیر می گذارد. سپس از این اطلاعات می توان برای واجد شرایط کردن کودکان برای درمان، تعیین اهداف درمانی، ارزیابی پیشرفت در درمان و توجیه ترخیص در زمان مناسب استفاده کرد. OASES برای کودکان در سنین مدرسه (7-12 سال)، نوجوانان (سنین 13-17) و بزرگسالان (سن 18+) تأیید شده است و به چندین زبان در دسترس است. این راهنما حاوی «پاراگراف‌های تفسیری» متعددی است که می‌توانید با گزارش‌های تشخیصی خود تطبیق دهید تا تجربیات کودکان در سطوح مختلف تأثیر را توصیف کنید.

من از OASES در درمان نیز بسیار استفاده می‌کنم، زیرا با دانشجویانم آن را مرور می‌کنم ، و همین کمک می‌کند تا بحث‌هایی درباره جنبه‌های کلیدی تجربه آنها از لکنت باز شود. مزیت آن ، این است که یک معیار استاندارد دارید که می‌تواند برای توجیه درمان مفید باشد، علاوه بر داده‌های مبتنی بر نمونه کار(پرتفولیو) و کیفی که به هدایت تصمیم‌های درمانی کمک می‌کند.

نکته مهم این است که OASES عواملی غیر از فراوانی یا شدت لکنت را اندازه گیری می کند، بنابراین اگر لکنت خفیف باشد تأثیری بر آن نمی گذارد. شما همچنان می توانید در صورت نیاز کودکان واجد شرایط را درمان کنید، صرف نظر از اینکه چقدر در ظاهر لکنت دارند. (و شما می توانید کمک کنید تا زمانی که کودک دیگر نیازی به درمان ندارد ، بدون توجه به اینکه چقدر در ظاهر لکنت دارد ، موضوع این پست وبلاگ است: من می خواهم او را ترخیص کنم، اما والدین نگران هستند!)

شما همچنین می توانید اثرات نامطلوب را به طور غیر مستقیم، با استفاده از ارزیابی مبتنی بر پرتفولیو و سایر روش های تعاملی اندازه گیری کنید. نمونه‌های زیادی را می‌توان در فرم‌ها و فعالیت‌های «در حال بررسی» در راهنمای درمانی ما برای لکنت در اوایل دوران کودکی و لکنت در سنین مدرسه یافت. 

Translation: Zahra Astaraki, Speech-Language Pathologist & Morteza Soleyman Dehkordi, Speech-Language Pathologist.n

 ترجمه :زهرا آسترکی , آسیب شناس گفتار و زبان - مرتضی سلیمان دهکردی، آسیب شناس گفتار و زبان