همانطور که در سال جدید تماس میگیریم، بسیاری از ما دوست داریم چند لحظه ای به این فکر کنیم که کجا بودیم و در سال پیش رو به کجا میخواهیم برویم! تصمیم گیری در سال نو شاید کلیشه ای به نظر برسد، اما همیشه ایده خوبی است پیشرفت را در نظر بگیرید و مطمئن شوید که در مسیر درستی در درمان حرکت می کنیم.
بنابراین، این هفته، من با مراجعینم در حال بررسی تغییراتی بوده‌ام که آنها دیده‌اند (یا ندیده اند)، و در جستجوی اهدافی هستند که دوست دارند برای آینده تعیین شوند.
اغلب، آنها می گویند که می خواهند "بیشتر روی گفتار خود کار کنند" یا "بیشتر تمرین کنند" یا "از تکنیک های خود بیشتر استفاده کنند" یا مواردی از این قبیل. البته این عالی است – تمرین هیچ ایرادی ندارد، و گاهی اوقات برای رسیدن به اهدافمان باید تلاش خود را مضاعف کنیم.
با این حال، من در مورد احساسات و باورهای زیربنایی پشت این اهداف فکر می‌کنم. آیا به این دلیل است که مردم شاهد پیشرفت هستند و بنابراین به دنبال موفقیت بیشتر هستند؟ یا، آیا به این دلیل است که آنها از جایی که هستند احساس نارضایتی می‌کنند و بنابراین به سوی "بهبوده" خود سوق داده می‌شوند؟
در هر دو پاسخ یک محرک قدرتمند برای تغییر وجود دارد. هر چه بیشتر دلایل تصمیم سال نو مراجعین را درک کنیم، بیشتر می‌توانیم آنها را در درمان حمایت کنیم. مراجعینی که در حال تجربه موفقیت هستند را می توان با چالش‌های بیشتر پشتیبانی کرد؛ مراجعینی که مشکل دارند را می توان با تاکید بیشتر بر پذیرش خود و گام های دقیق تر درمان حمایت کرد.
چیزهای بیشتری برای گفتن در مورد اینکه وقتی مراجعین درگیر مشکل هستند، چه باید کرد ،وجود دارد...این موضوعی است که در مطلب بعدی انتخاب خواهم کرد...
Translation: Morteza Soleyman Dehkordi, Speech-Language Pathologist.n
ترجمه : مرتضی سلیمان دهکردی، آسیب شناس گفتار و زبان
