کلاترینگ: شفاف سازی در مورد یک اختلال ارتباطی واقعی (بلاگ مهمان)

تشکر ویژه از همکارمان دکتر Kathleen Scaler-Scott  به خاطر موافقت با ارائه این اطلاعات مهم برای کمک به گفتاردرمانگران در تشخیص و درمان موثر افرادی که کلاترینگ را تجربه می‌کنند. منابع ذکر شده در انتهای این وبلاگ به یادگیری و درک بیشتر این تفاوت ارتباطی کمک می کند.

کلاترینگ یک اختلال ارتباطی واقعی است که به دلیل تعاریف گسترده و گاه متناقض برای بسیاری گیج کننده بوده است. کارشناسان با محدود کردن تعریف به علائمی از کلاترینگ که همه کارشناسان با آن موافق هستند، تلاش کرده اند تا این سردرگمی را کاهش دهند. این به عنوان کوچکترین مخرج مشترک! (LCD) تعریف بهم کلاترینگ شناخته می شود. این تعریف می تواند به عنوان ابزاری ساده برای شناسایی، تشخیص و درمان بهم کلاترینگ استفاده شود.

بیایید تعریف LCD را از سنت لوئیس و شولت، 2011 تجزیه کنیم:

کلاترینگ یک اختلال در روانی گفتار است که در آن بخش هایی از مکالمه وجود دارد

• به زبان مادری گوینده،
• معمولاً به طور کلی خیلی سریع تلقی می شوند،
• خیلی نامنظم یا هر دو

بخش‌های سرعت گفتار سریع و/یا نامنظم باید با یک یا چند مورد زیر همراه باشد:

(الف) ناروانی های "عادی" بیش از حد

ب) ادغام یا حذف بیش از حد هجاها. و/یا

(ج) مکث های غیر طبیعی،تکیه‌ها‌ی هجا یا ریتم گفتار

و توضیحات شفاف کننده بیشتر:

1. کلاترینگ باید در مکالمه طبیعی رخ دهد، اما لازم نیست حتما در اکثر مواقع رخ دهد. مثال‌های واضح اما منفرد [از گفتار مشابه کلاترینگ] که بیشتر از نمونه‌های مشاهده شده در سخنرانان عادی است، برای تشخیص کافی است.
2. این ممکن است در مورد زبان غیر مادری تسلط یافته و معمولی گوینده نیز صدق کند، به ویژه در محیط های زندگی چند زبانه.
3. این ممکن است درست باشد، حتی اگر سرعت هجاها فرد از نرخ هجاهای بیان شده ی سخنرانان عادی بیشتر نباشد.
4. مترادف‌های سرعت غیرعادی عبارتند از: «jerky» یا «spurty».
5. این ناهماهنگی‌های [بیش از حد <عادی>] اغلب به تعداد کمتر در گویندگان عادی مشاهده می‌شوند و معمولاً در لکنت مشاهده نمی‌شوند.
6. شامل ادغام میشود، اما محدود به، کوتاه کردن شدید، "تلسکوپی"، یا "بیش از حد" هجاهای مختلف، به ویژه در کلمات چند هجایی نیست.

چه علائمی ممکن است مرا وادار کند که تشخیص کلاترینگ را در نظر بگیرم؟

همانطور که در بالا ذکر شد، معیار اجباری کلاترینگ این است که گفتار در زبان مادری گوینده در کل خیلی سریع، خیلی نامنظم یا هر دو به نظر برسد.اگر مراجع شما حداقل در برخی مواقع برای شنوندگان سریع به نظر می رسد، این اولین نشانه ای است که آنها ممکن است معیارهای کلاترینگ را برآورده کنند. سرعت آنها نباید سریعتر از حد متوسط اندازه گیری شود، سرعت گفتار فقط برای فرد شنونده زیاد است. اگر کسی گزارش داد که "آنها واقعا سریع صحبت می کنند"، احتمال تشخیص کلاترینگ را در نظر بگیرید. 

خب گفتارشان سریع است، حالا چی؟

بر اساس تعریف LCD، اگر مراجع حداقل در برخی از مواقع سریع به نظر برسد، اولین (و تنها) معیار اجباری برای به کلاترینگ را برآورده می کند. این بدان معنا نیست که آنها هنوز فردی هستند که کلاترینگ دارند. تئوری این است که کسانی کلاترینگ دارند سریعتر از توانایی سیستمشان بتواند مدیریت کند، صحبت می کنند. بنابراین، هنگامی که آنها این کار را انجام می دهند، نوعی شکست در فهم و/یا وضوح پیام وجود دارد.

به عنوان قدم بعدی،مراجع باید حداقل یکی از معیارهای a، b یا c در تعریف LCD را برای تشخیص داشته باشد. برای کمک به روشن شدن این معیارها، این روشی است که من هر یک را رد یا حذف می کنم:

الف) ناروانی های "عادی" بیش از حد. از خود بپرسید: آیا مراجع من حداقل در برخی مواقع از بازگویی ها و/یا کلمات و مکث‌های پرکننده استفاده می کند؟ "بیش از حد" توسط قضاوت بالینی شما تعیین می شود. اگر مراجع من به طور قابل توجهی بیشتر از گویندگان معمولی شما طول بکشد تا پیامی را به شما منتقل کند، شنوندگان می گویند که نمی توانند آنها را دنبال کنند یا پیام آنها را بفهمند، و/یا به عنوان یک سخنران ناکارآمد توصیف می شوند، در این صورت آنها این معیار را برای کلاترینگ دارند.

با این حال، توجه داشته باشید که باید علت اصلی ناروانی های عادی بیش از حد را پیدا کنید. اگر آنها به دلیل اختلال زبانی یا به دلیل صحبت کردن در مورد چیزهایی برای جلوگیری از لکنت هستند، ابتدا باید آن بخش‌ها را درمان کرد. استفاده از پرکننده های بیش از حد به دلیل مهارت محدود در زبانی که صحبت می کنند نیز باید در نظر گرفته شود.

اگر مراجع دارای ناروانی های معمولی بیش از حد باشد، سریع به نظر برسد، و زمانی که شما آنها را مجبور به کاهش سرعت می کنید، این ناروانی ها کاهش می یابد، احتمالاً این کلاترینگ است. اما به یاد داشته باشید که آنها ممکن است لکنت داشته باشند و/یا اختلال زبانی داشته باشند و کلاترینگ هم داشته باشند. شما فقط باید با دلیل اختلالات طبیعی بیش از حد در درمان مقابله کنید. به عنوان مثال، اگر یک اختلال زبانی و بکلاترینگ وجود داشته باشد، کاهش سرعت کمک خواهد کرد، اما اختلال زبان باید مورد توجه قرار گیرد.

ب)ادغام یا حذف بیش از حد هجاها.از خود بپرسید: آیا دیگران می‌گویند نمیتوانند صحبت فرد را درک کنند؟آیا شنوندگان می‌گویند او همیشه در حال زمزمه کردن است؟صحبتشان ناواضح است؟اگر چنین است، ممکن است این معیار را برای به کلاترینگ داشته باشد.

اگر آن ها را مجبور کنید که سرعتشان را کاهش دهند و وضوح گفتار عادی می‌شود ، احتمالا کلاترینگ است.اگر متوجه شده اید که آن ها هجاها را کاهش می‌دهند ، به طور مثال (commcation) برای (communication) اما به صورت متفاوت رخ می‌دهد،احتمالا کلاترینگ است.

اختلالات آوایی و واجی باید کنار گذاشته شوند. اما اینها معمولاً در الگوهایی روی صداهای خاص رخ می دهند. هم‌آمدی بیش از حد هجاها زمانی اتفاق می‌افتد که گوینده با سرعتی سریع‌تر از توانایی سیستمش صحبت کند. 

بنابراین، اگر فرد سرعت را تا حدی کاهش دهد که سیستمش می تواند آن را تحمل کند، ت هم‌آمدی بیش از حد هجاها به طور قابل توجهی کاهش می یابد و/یا به طور کامل ناپدید می شود. توجه داشته باشید، دیزارتری نیز باید رد شود. با این حال، هنگامی که افراد مبتلا به دیزارتری سرعت آهسته دارند، صحبت آنها واضح تر به نظر می رسد، اما نه مانند یک گوینده معمولی. هنگامی که فردی که کلاترینگ است، سرعت را کاهش می دهد، گفتار او شبیه یک گوینده معمولی خواهد بود.

پ)مکث ها،استرس های هجایی و ریتم گفتار غیرطبیعی .آیا صحبت مراجع من تند تند (jerky or spurty) به نظر می‌رسد؟ وقتی به جایی نگاه می‌کنم که گوینده مکث‌های خود را در آن قرار می‌دهد، آیا این مکث‌ها در مکان‌هایی متفاوت از آنچه که از نظر دستوری انتظار می‌رود، است؟ به عنوان مثال، آیا مراجع می گوید، "من می خواهم به کنسرت هفته//  آینده بروم" در مقابل "من می خواهم به کنسرت هفته آینده// بروم". این یک مثال است و برای کسانی با کلاترینگ چندین بار اتفاق می افتد.

آنچه ما فکر می کنیم اتفاق می افتد این است که شخص به اندازه یک سخنران معمولی مکث نمی کند. زمانی که در نهایت مجبور به مکث برای نفس کشیدن می شوند، مکث به مکان های غیرمنتظره ای ختم می شود. اگر فردی مشکوک به بهم ریختگی گفتار خود را با مکث در مکان های طبیعی در گفتار خود کند کند، این علامت اغلب ناپدید می شود.

آنچه ما فکر می کنیم اتفاق می افتد این است که شخص به اندازه یک گوینده معمولی مکث نمی کند. زمانی که در نهایت مجبور به مکث برای نفس کشیدن می شوند، مکث به مکان های غیرمنتظره ای ختم می شود. اگر فردی مشکوک به کلاترینگ باشد و سرعت گفتار خود را با مکث در مکان های طبیعی در گفتار خود کاهش دهد، این علامت اغلب ناپدید می شود.

اگر همیشه علائم را نشنوم چه می شود؟ این بدان معنا نیست که شما می توانید به طور کامل تشخیص بهم ریختگی را رد کنید. درست مانند لکنت، به هم ریختگی لازم نیست همیشه یا حتی اکثر اوقات برای تشخیص اتفاق بیفتد. این می تواند موقعیت خاص باشد، اما همچنان تاثیری کاربردی بر انتقال موثر پیام خود در موقعیت های مهم از جمله مشارکت در کلاس درس یا بحث و/یا گفتگوهای اجتماعی با دوستان دارد. 

اگر همیشه علائم را نشنوم(علائم همیشگی نبود) چه می شود؟

این بدان معنا نیست که شما می توانید به طور کامل تشخیص کلاترینگ را رد کنید. درست مانند لکنت، کلاترینگ لازم نیست همیشه یا حتی اکثر اوقات برای تشخیص اتفاق بیفتد. این می تواند موقعیت خاص باشد، اما همچنان تاثیری کاربردی بر انتقال موثر پیام خود در موقعیت های مهم از جمله مشارکت در کلاس درس یا بحث و/یا گفتگوهای اجتماعی با دوستان دارد.

چرا باید به عنوان یک گفتاردرمانگر به این موضوع اهمیت دهم؟

بسیاری از افرادی که با آنها کار کرده‌ام و در انجمن کلاترینگ با آنها برخورد کرده‌ام، داستان‌هایی از تشخیص اشتباه یا نادیده گرفتن مشکلات ارتباطی واقعی‌شان دارند.

ما بیشتر و بیشتر در مورد چگونگی تشخیص و درمان موثرتر کلاترینگ، و بیشتر و بیشتر در مورد تأثیر منفی اختلال ارتباطی بر کیفیت زندگی افراد می آموزیم. استفاده از اطلاعات جدیدی که در دسترس است برای اطمینان از صحت تشخیص و درمان مهم است.

اگرچه در حال بهبود است، اما زمان کافی برای این اختلال مهم ارتباطی در برنامه های آموزشی آسیب شناسی گفتار-زبان صرف نمی شود. ما از شما قدردانی می کنیم که این مطلب را از طرف افرادی که کلاترینگ دارند و کسانی که علاقه مند به کمک به آنها هستند می خوانید.

برای کمک بالینی بیشتر در مورد کلاترینگ، لطفاً به این منابع مراجعه کنید:

Scaler Scott, K. (2018). Fluency Plus: Managing Fluency Disorders in Individuals with Multiple Diagnoses.Thorofare, NJ: SLACK, Inc.n

Scaler Scott, K., & Ward, D. (2013). Managing Cluttering: A Comprehensive Guidebook of Activities. Austin, TX: Pro-Ed, Inc.n

For more research information on cluttering, please refer to this source:
Ward, D., & Scaler Scott, K. (Eds.) (2011). Cluttering: A Handbook of Research, Intervention, andEducation. London: Psychology Press.n

Translation: Morteza Soleyman Dehkordi, Speech-Language Pathologist.n

 ترجمه : مرتضی سلیمان دهکردی، آسیب شناس گفتار و زبان