ما اخیراً با سؤالاتی در مورد کودکانی که به دلیل "تنفس صدا دار" که هنگام انجام مکالمه رخ می دهد برای خدمات گفتاری ارجاع داده می شوند، غرق شده ایم. ما امیدواریم که با تجزیه سه سناریوی احتمالی که توسط همکارانمان گزارش شده است، تا حدودی به این سوالات کمک کنیم.
چه خبر است؟
اول، اجازه دهید اذعان کنیم که تحقیقات هنوز با مشاهدات درمانگران در محل انطباق پیدا نکرده است - هیچ مطالعه ای وجود ندارد که ما از آن آگاه باشیم که ما را در مورد نحوه مدیریت این اختلالات گفتاری منحصر به فرد راهنمایی کند. با این حال، ما می‌توانیم از طریق تشخیص افتراقی دقیق این الگوهای تنفسی شفافیت پیدا کنیم، به طوری که بتوانیم بفهمیم که آیا الگوهای تنفس بخشی از محدوده عمل ما هستند یا خیر.
از کجا آغاز کنم؟
اولین قدم این است که در مورد آنچه کودک انجام می دهد و احساس می کند، شفافیت پیدا کنید. بنابراین، قبل از شروع سناریوها، می‌خواهیم اهمیت کشف را برجسته کنیم - از دیدگاه خود دانش‌آموزان - اگر متوجه تفاوت‌های تنفسی شوند و چرا فکر می‌کنند این کار را انجام می‌دهند!
بله، ما نیاز به مشاهده و مستندسازی داریم و باید از مراقبین و معلمان دانش‌آموزان و دیگران اطلاعات جمع‌آوری کنیم، اما نمی‌توانیم در همین جا متوقف شویم! فقط به عنوان یک شنونده نگاه نکنید و حدس بزنید - از تجربه گوینده کشف کنید تا بتوانید در سطح عمیق تری بیشتر بدانید!
البته، برخی از کودکان از کاری که انجام می دهند آگاهی ندارند، یا ممکن است توانایی های زبانی برای توصیف آگاهی خود را نداشته باشند. برخی از کودکان ممکن است ندانند چرا به این روش های منحصر به فرد نفس می کشند. فقط به این دلیل که ممکن است یک کودک نتواند اگرها و چراها را به ما بگوید، به این معنی نیست که ما نباید برای درک عمیق‌تر تحقیق کنیم.
تشخیص افتراقی
با این گفته، در اینجا برخی از افکار در مورد آنچه می دانیم - در حال حاضر - و در مورد اینکه چگونه در اقدامات تشخیصی و بالینی خود به این موضوع نزدیک می شویم، وجود دارد.
- تنفس صدا دار در کودکانی که قبلا تشخیص لکنت گرفته اند
در یک پست وبلاگ اخیر، اسکات در مورد تمرین بسیار مکرر درمانگران و سایرین که سعی در تغییر الگوهای تنفسی در افرادی دارای لکنت بحث کرده است. صحبت او بر یکی از مشکلات اصلی که به افراد دارای لکنت تاکید می‌کند که «نفس عمیق بکشند» - که این نفس‌های عمیق می‌توانند دقیقاً به همان نوع تنفس های صدادار تبدیل شوند که ما در اینجا روی آن تمرکز می‌کنیم.
در اینجا لینکی به آن پست وجود دارد:
https://www.stutteringtherapyresources.com/blogs/blog/its-almost-never-breathing
به عبارت دیگر، تنفس‌ها ممکن است صرفاً انعکاسی از تأکید بیش از حد معمول بر تنفس متفاوت باشد (و بله، شامل توصیه‌های دیگران در مورد تنفس‌های دیافراگمی یا شکمی، نفس‌های بزرگ، نفس‌های عمیق، نفس‌های آرامش‌بخش و ...)
اگر می بینید که کودکی که لکنت دارد در وسط یا بین کلمات نفس می کشد، ابتدا ارزیابی کنید که آیا تنفس کودک تغییر می کند زیرا به او گفته شده است که این کار را انجام دهد؟ شاید توسط گفتاردرمانگر یا مراقبان با نیت خوب اما اشتباه.
شما همچنین می خواهید بررسی کنید که آیا الگوی تنفس ممکن است نتیجه تلاش آنها برای عدم لکنت باشد (یعنی یک "رفتار ثانویه"). برای افرادی که لکنت دارند بسیار رایج است که سعی می کنند از لکنت خودداری کنند یا لکنت خود را پنهان کنند و یکی از راه هایی که برای انجام این کار تلاش می کنند این است که تنفس خود را تغییر دهند. (دوباره، احتمالاً به دلیل توصیه های مکرر برای تنفس.)
اگر تغییرات تنفسی مربوط به تلاش برای جلوگیری از لکنت باشد، در این صورت کارهای زیادی می‌توانیم انجام دهیم تا به افراد دارای لکنت کمک کنیم تا آن را تغییر دهند. ما سه پست وبلاگ در مورد ویژگی های ثانویه نوشته ایم ... لینک آنها در اینجا وجود دارد:
Addressing Secondary Characteristics
Even More Secondary about Secondary Characteristics
How Do I Work on Secondary Characteristics in Therapy?
- تنفس صدادار در کودکانی که ناروانی های غیرمعمول را نشان می‌دهند
در یکی دیگر از پست های وبلاگ ، نینا ویژگی های دانش‌آموزانی را که وقفه هایی غیرطبیعی در روانی گفتار دارند که برای لکنت یا کلاترینگ نیز معمول نیست،نشان می‌دهد.این ها در دانش آموزانی رخ می‌دهد که آنچه را که ما به عنوان ناروانی های غیرمعمول می‌دانیم،نشان می‌دهند.
در این مورد، دانش‌آموزان قطعاً با یک مشکل در روانی گفتار مواجه هستند، اما این مشکل لکنت یا کلاترینگ نیست. با این حال، برخی از این دانش‌آموزان مشاهده می‌شوند که تنفس صدادار (AI) را در کلمات نشان می‌دهند. (به عنوان مثال، ba-AI-aby).
برای این دانش‌آموزان، به نظر می‌رسد که تفاوت‌های تنفسی بخشی از تفاوت روانی کلی است، نه یک موضوع جداگانه، و ما باید تنفس را در چارچوب خود ناروانی‌های غیر معمول درمان کنیم.
پیوند مستقیم به آن پست:
https://www.stutteringtherapyresources.com/blogs/blog/what-about-those-atypical-disfluencies
- تنفس صدادار که هیچ همراهی با مشکلات گزارش شده یا مشاهده در روانی گفتار ندارد(مثل لکنت،کلاترینگ و ناروانی های غیر معمول)
حال آن دسته از دانش‌آموزانی که لکنت یا کلاترینگ یا هیچگونه ناروانی دیگری ندارند اما همچنان بین کلماتشان تنفس صدادار دارند چطور؟
همانطور که در بالا ذکر شد، ما با تلاش برای به دست آوردن بینش از اطرافیان و خود کودکان در مورد آنچه در حال وقوع است شروع می کنیم. سپس، می‌توانیم به دنبال تعیین نقش خود باشیم – اگر اصلا نقشی داشته باشیم.
اینجا برخی از سوالاتی که از خودمان می‌پرسیم وجود دارد:
- تنفس فرد به غیر از تنفس های صدادار، طبیعی به نظر می‌رسد ؟
- آیا تنفس فرد زمانی که صحبت نمی کند ، طبیعی به نظر می رسد ؟
- آیا فرد هر گونه نگرانی در گفتار، زبان یا صدایی که ممکن است با تنفس مرتبط باشد (مانند اختلال عملکرد تارهای صوتی، حرکت متناقض تارهای صوتی) از خود نشان می دهد؟
- آیا فرد سابقه هرگونه مشکل رشدی یا پزشکی که ممکن است به الگوهای تنفسی مشاهده شده مربوط باشد (مانند آسم، سندرم داون) دارد؟
- آیا ممکن است یک بیماری عصبی مرتبط وجود داشته باشد که عملکرد تنفسی را تشدید کند؟ (به عنوان مثال، میاستنی گراویس، فیبروز کیستیک)
در بسیاری از موارد، تعیین پاسخ به این سؤالات و پیروی از بهترین شیوه ها در ارزیابی، مستلزم همکاری با مراقبین دانش آموزان و سایر متخصصان است.
اگر معلوم شد که تنفس غیرطبیعی مربوط به تولید گفتار و عدم تداخل در ارتباط فرد نیست، ارجاع و مداخله از گفتاردرمانگر نشان داده نمی شود.
با این وجود، بسیاری از دانش‌آموزانی که در حین صحبت کردن، تنفس صدادار را نشان می‌دهند، احتمالاً به دلیل تأثیر احتمالی بر ارتباطات، در فضای کاری ما قرار می‌گیرند. نقش ما ممکن است یک نقش حمایتی باشد، زمانی که متخصصان دیگر در درمان مشکلات اولیه تنفسی پیشقدم شوند. با این حال، ما باید آماده مداخله باشیم تا به دانش‌آموزانی که ارتباط آنها تحت تأثیر الگوهای تنفسی غیرعادی است، بدون توجه به علت، کمک کنیم.
مداخله ممکن است شامل ارائه آموزش در مورد مکانیسم تولید گفتار و در مورد تنفس معمولی برای گفتار باشد. (به مقاومت در برابر میل به آموزش الگوهای تنفسی غیر معمول مانند نفس عمیق قبل از صحبت کردن ادامه دهید – درست همینطوری که مردم الان صحبت می کنند!) و این ممکن است شامل ارائه راهنمایی در مورد زمان های مناسب برای تنفس باشد، مانند قبل از شروع یک بیان یا بین عبارات درون یک بیان مفاهیم مکث و جمله بندی مناسب و طبیعی نیز ممکن است کمک کننده باشد. برخی از این استراتژی‌ها معمولاً برای افرادی که لکنت دارند استفاده می‌شوند، بنابراین می‌توانید از دانش موجود خود برای کمک استفاده کنید!
لطفا خلاصه کنید!
نکته اصلی این است که ما باید خود را آماده کنیم تا در تشخیص افتراقی اختلالات روانی گفتار و مشکلات تنفسی مرتبط با آنها احساس راحتی و اعتماد به نفس داشته باشیم. ما همچنین باید اطلاعات خود را در مورد زمان ارجاع برای دریافت دیدگاه‌های پزشکی بیرون برای ارزیابی مسائل تنفسی که خدمات آسیب‌شناسی گفتار و زبان را انجام نمی‌دهند، افزایش دهیم.
همانطور که اشاره شد، این حوزه ای است که دانش هنوز درحال توسعه است. ما صادقانه نمی دانیم که چرا این همه پرسش در مورد تنفس غیر طبیعی می بینیم. با این حال، ما می دانیم که در جستجوی افزایش دانش و درک این موارد و سایر موارد پیچیده در کنارهم قوی تر هستیم.
لطفا اگر سوالی دارید و فراموش نکنید که ما را در کانال های رسانه های اجتماعی ما دنبال کنید!
Translation: Morteza Soleyman Dehkordi, Speech-Language Pathologist.n
ترجمه : مرتضی سلیمان دهکردی، آسیب شناس گفتار و زبان
