اخیراً مدت زمانی را در گروه های مختلف فیس بوک برای آسیب شناسان گفتار زبان صرف کرده ام. این گروه‌ها می‌توانند منبع خوبی برای درمانگرانی باشند که به دنبال نظرات و توصیه‌های همکاران خود در مورد نحوه رسیدگی به موقعیت‌های چالش برانگیز هستند و من از گفتگوهایی که در آنجا داشته‌ام ، لذت برده‌ام. با این حال، یک چیز در مورد تبادلات فیس بوک وجود دارد که واقعاً من را آزار می دهد و احساس می کنم باید کمی در مورد آن غر بزنم تا بتوانم امشب بهتر بخوابم.
تقریباً هر بار که شخصی سؤال یا نظری را پست می کند که حتی کلمه "لکنت" را ذکر می کند، می توانید شرط ببندید که در عرض چند دقیقه، فردی خوش نیت قرار است عباراتی مانند "از برنامه XYZ استفاده کنید" یا "این را امتحان کنید" پست کند. یا گاهی اوقات ، ممکن است ببینیم "برنامه ABC بهترین شواهد را دارد - از آن استفاده کنید." در ظاهر ، این ها مفید به نظر می رسند . شخصی درخواست کمک کرده ؛ پیشنهاداتی دریافت کرد و برخی از پیشنهادات حتی به نظر می رسد که از اصول درمان مبتنی بر شواهد پیروی می کنند. عالی!
مشکل این است که این پست‌ها اغلب دنبال می‌شوند، حتی اگر پاسخ دهنده اطلاعات کمی در مورد مراجع مورد بررسی داشته باشد یا اصلاً اطلاعی نداشته باشد.
مطمئناً، پوستر اصلی ممکن است اطلاعاتی در مورد مراجع داده باشد، اگرچه این معمولاً فقط یک درجه بندی شدت است. با این حال این به هیچ وجه چیزی در مورد اینکه آیا لکنت بر زندگی بیمار تأثیر می‌گذارد یا نیازهای خاص او برای درمان چیست به ما نمی‌گوید.
برای من، این نقطه مقابل درمان مبتنی بر شواهد است. EBP به معنای استفاده از یک برنامه درمانی برای همه افرادی نیست که تشخیص خاصی دارند ، صرف نظر از اینکه آیا آن برنامه درمانی دارای ادبیاتی است یا خیر. EBP به این معنی است که ابتدا اطلاعات تشخیصی جمع آوری شود تا ببینیم آیا آن درمان مناسب است یا خیر. اگر اینطور است، پس عالی است، آن را دنبال کنید! اگر اینطور نیست، EBP مستلزم آن است که رویکردهای دیگری را بر اساس نیازهای فردی و منحصر به فرد بیمار یا خانواده ای که به آن خدمت می کنیم، در نظر بگیریم. من اغلب می گویم که "برنامه های کنسرو شده نمی توانند برای همه کار کنند!"
توجه داشته باشید که این برنامه(های) خاصی که اغلب در این تاپیک ها ذکر شده اند، نگرانی من نیستند (اگرچه چندین متخلف متداول تری نیز وجود دارند). من در مورد هر برنامه‌ای که ارائه می‌شود و خود نظردهنده برای اولین بار از مناسب بودن پیشنهادش مطمئن نشده ، چنین احساسی دارم.
البته تعیین اینکه آیا توصیه‌هایی که او از پاسخ‌دهندگان دریافت کرده است برای بیمار خاص آن‌ها نشان داده شده است، در نهایت به پوستر اصلی بستگی دارد. به نظر من در هر صورت پاسخ دهندگان نیز مسئولیت دارند.
بنابراین، دفعه بعد که پستی با سوالی در مورد لکنت مشاهده کردید، شاید قبل از ارسال این پست دست نگه دارید ، "از این درمان استفاده کنید - برای من کارساز بود!" درعوض، راهنمایی درمانگر را در نظر بگیرید تا در مورد عواملی که ممکن است از تصمیم گیری مبتنی بر شواهد حمایت کند، فکر کنید، مانند "لکنت چگونه بر زندگی مراجع تاثیر می گذارد؟" یا "چه استراتژی هایی را قبلا امتحان کرده اید؟" یا حتی "اهداف بیمار در درمان چیست؟"
بدون این اطلاعات، آن ترفند عجیبی که برای کمک به افراد دارای لکنت شنیده ایم بهتر از تبلیغات کلیکی که در اینترنت می بینیم نیست.
Translation: Zahra Astaraki, Speech-Language Pathologist & Morteza Soleyman Dehkordi, Speech-Language Pathologist.n
ترجمه :زهرا آسترکی , آسیب شناس گفتار و زبان - مرتضی سلیمان دهکردی، آسیب شناس گفتار و زبان
