به دنبال پیشرفت حرفه ای اخیر برای گفتاردرمانگران، از من پرسیده شد، "معلمان برای کمک به دانش آموزانی که لکنت دارند، چه کاری می توانند انجام دهند؟"
پاسخ به این سوال بسته به سن کودکی که لکنت دارد می تواند متفاوت باشد، اما من می خواهم چند ایده کلی ارائه کنم که به معلمان دانش آموزان در هر سنی کمک کند.
به طور خلاصه، معلمان می توانند به دانش آموزانی که لکنت دارند از راه های زیر کمک کنند:
- ایجاد فضای کلاسی برای پذیرش همه تفاوت ها
- الگودهی "گوش دادن به بیمار"برای همه دانش‌آموزان و به خصوص دانش آموز دارای لکنت
- تشویق به برقراری ارتباط از طریق گوش دادن و پاسخ دادن به آنچه دانش آموز می گوید و نه نحوه بیان آن
- همکاری با متخصصان گفتار برای کشف سطح راحتی کودک و چگونگی حمایت از او در موقعیت های ارتباطی کلاس درس
- در صورت بروز نگرانی با والدین و گفتاردرمانگران تماس پیدا کنید تا همه بتوانند بخشی از تیم حمایت از کودک باشند.
علاوه بر این، برای دانش‌آموزان در سن مدرسه، من همیشه سال تحصیلی را با یک «نامه/ایمیل/بروشور به معلم» مناسب سن کودک ، شروع می‌کنم که توسط خود دانش آموز (با حمایت من) ایجاد شده است. این روش‌های مکاتبه بسیار مهم هستند زیرا به دانش‌آموزان ما این امکان را می‌دهند که با استفاده از صدای خود برای حمایت از آنچه نیاز دارند (و نیاز ندارند) در کلاس درس، احساس قدرت کنند.(توجه: ما اطلاعاتی داریم در مورد نحوه ایجاد "نامه شنونده" در کتابچه راهنمای بالینی خود درمان لکنت در سن مدرسه: راهنمای بالینی .)
و در نهایت، یک سوال مستقیم که می‌خواهم به آن پاسخ دهم این است: «آیا من (گفتاردرمانگر) از معلمان می‌خواهم که به بچه‌ها علامت دهند که از تکنیک‌هایشان در کلاس استفاده کنند؟» در پاسخ، پیشنهاد می‌کنم از خود بپرسید: آیا می‌خواهید کسی شما را در حالی که سعی می‌کردید در مقابل همسالانتان ارتباط برقرار کنید، راهنمایی/ تصحیح کند؟ فکر نمی‌کنم، پس بیایید قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه چیزی ممکن است برای هر دانش‌آموزی بهتر باشد، مطمئن شویم که همه انواع تعاملات را به عنوان یک تیم (از جمله کودک) مورد بحث قرار می‌دهیم.
بیشتر دانش‌آموزان نمی‌خواهند با اظهار نظر معلم یا هرچیز دیگری (تشویق‌کننده یا غیرتشویق‌کننده) صحبت‌هایشان مورد توجه قرار گیرد. ما باید از احساسات کودک و پیام ناخواسته ای که می‌تواند القا شود ("لکنت در کلاس قابل قبول نیست.") آگاه باشیم.
بیشترین سودمندی زمانی است که معلمان با دانش آموز خود رابطه خوبی برقرار می کنند، دراین صورت آنها می توانند به صورت خصوصی سؤالاتی در مورد اینکه چگونگه درکلاس به همدیگر کمک کنند گفت و گو کنند. (به عنوان مثال معلم میپرسد، "من زمانی که افکارت را در کلاس به اشتراک می گذاری را دوست دارم ، آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم یا انجام ندهم که به برقراری ارتباط شما در کلاس کمک کند؟").
در زیر برخی منابع بیشتر را خواهید دید که می توانند در همکاری با معلمان به شما کمک کنند. برای ایده‌های کاربردی بیشتر در مورد کار با دانش‌آموزانی که لکنت دارند و خانواده‌هایشان، به آنها مراجعه کنید.
- جزوه 5 دلاری ما بیان می کند که معلمان چه چیزهایی را باید بدانند و چه کارهایی می توانند برای کمک به دانش آموزان خود انجام دهند (لکنت در سن مدرسه: معلمان چگونه می توانند کمک کنند).
- جزوه نکات بالینی رایگان ما روش هایی را توضیح می دهد که درمانگران می توانند به کودکان کمک کنند تا معلمان خود را در مورد لکنت آموزش دهند.
- ویدیوی رایگان نکات بالینی ما 5 نکته کلیدی را برای کار با معلمان کودکانی که لکنت دارند ارائه می دهد.
ترجمه : فائزه صدقی , آسیب شناس گفتار و زبان - مرتضی سلیمان دهکردی، آسیب شناس گفتار و زبان
